Może nie jest jakaś szczególnie odkrywcza, ale bardzo przyjemnie się w nią grało. Wykonanie architektoniczne stoi na dość dobrym poziomie - choć jest miejscami ładnie nawet mimo użycia wyłącznie starych tekstur, to zaprojektowanemu miastu brakuje pewnej "płynności".

Chodzi o to, że większość łańcuchów pomieszczeń połączonych drzwiami, korytarzami, klatkami schodowymi, wentylacjami, gzymsami, belkami itp. są tak naprawdę ślepymi zaułkami, które powstały zwykle po to, by umieścić w jednym pomieszczeniu na końcu jeden wartościowy przedmiot. Przez co często trzeba się wracać i czuć rozczarowanie, że obrana przez nas droga nie zaprowadziła nas w jakieś bardziej szczególne miejsce. Wynika to z tego, że kluczowe miejsca na mapie (posiadłość, świątynia, stacje robót publicznych i różne mieszkania itp.) są oddalone od siebie i autor nawet nie próbował połączyć ich alternatywnymi drogami.

Dalej jest jednak lepiej - najpierw ciekawie kompleks Młotodzierżców, który choć mały, to sprawia wrażenie większego; potem kanały i tunele oraz nawiedzony dom. Szkoda także, że końcowa lokacja, czyli odgrodzona część miasta dotknięta kataklizmem i grobowiec rodu Ashfordów, jest bardzo krótka i wyjątkowo prosta do przejścia. Jednakże skarbiec na końcu wynagrodził wszelkie rozczarowania po drodze i stanowił miłe wynagrodzenie za niedogodności po drodze.

Ogólnie misja wygląda jak jedno ze wczesnych dzieł Skacky'ego i chyba spóźniła się na niedawny konkurs na dwudziestolecie. Podejrzewam, że mogłaby nawet zająć na nim dość wysokie miejsce, choć mi osobiście pewne mankamenty nie pozwalają na wystawienie jej wyższej noty.